Porosty – naturalne bioindykatory
Porosty to samożywne organizmy lądowe powstałe w wyniku zespolenia glonu (zielenicy) lub bakterii (sinicy) z grzybem (workowcem lub podstawczakiem). Powiązanie to jest przykładem symbiozy: grzyb dostarcza wody i soli mineralnych, a glon lub sinica – produktów fotosyntezy.
PLECHA POROSTÓW
CIAŁO POROSTÓW MA POSTAĆ PLECHY, KTÓRA ZE WZGLĘDU NA STOPIEŃ ROZCZŁONKOWANIA MOŻE BYĆ: SKORUPIASTA, LISTKOWATA LUB KRZACZKOWATA. ZE WZGLĘDU NA STOPIEŃ KOMPLIKACJI BUDOWY WEWNĘTRZNEJ WYRÓŻNIA SIĘ PLECHY HOMEOMERYCZNE (NIEWARSTWOWANE), W KTÓRYCH KOMÓRKI GLONÓW ROZMIESZCZONE SĄ W CAŁEJ PLESZE MNIEJ WIĘCEJ RÓWNOMIERNIE, ORAZ HETEROMERYCZNE (WARSTWOWANE), W KTÓRYCH GRZYB I GLON TWORZĄ WYRAŹNIE WYODRĘBNIONE WARSTWY.
ORGANIZMY PIONIERSKIE
POROSTY SĄ SAMOŻYWNE I MAJĄ BARDZO NISKIE WYMAGANIA ŻYCIOWE, DLATEGO MOGĄ ZASIEDLAĆ TERENY NIEDOSTĘPNE DLA INNYCH ORGANIZMÓW (SKAŁY, WIECZNĄ ZMARZLINĘ), STAJĄC SIĘ ORGANIZMAMI PIONIERSKIMI. WYDZIELAJĄ DO PODŁOŻA KWASY POROSTOWE KRUSZĄCE SKAŁY, PRZEZ CO PRZYCZYNIAJĄ SIĘ DO ZAPOCZĄTKOWYWANIA PROCESÓW GLEBOTWÓRCZYCH.
BIOINDYKATORY
WYKAZUJĄ WYSOKĄ WRAŻLIWOŚĆ NA ZANIECZYSZCZENIA POWIETRZA, CO CZYNI JE DOBRYMI BIOINDYKATORAMI. SPECYFICZNA WRAŻLIWOŚĆ POSZCZEGÓLNYCH GATUNKÓW NA SO2 W ATMOSFERZE JEST PODSTAWĄ TZW. SKALI POROSTOWEJ, WYKORZYSTYWANEJ W LICHENOINDYKACJI – METODZIE BIOINDYKACJI POLEGAJĄCEJ NA OKREŚLANIU STOPNIA ZANIECZYSZCZENIA POWIETRZA SO2 NA PODSTAWIE WYSTĘPOWANIA NA DANYM TERENIE OKREŚLONYCH GATUNKÓW POROSTÓW.
BIOINDYKATOR TO…
ORGANIZM O WĄSKIEJ AMPLITUDZIE EKOLOGICZNEJ, WRAŻLIWY NA NADMIAR LUB BRAK OKREŚLONEGO SKŁADNIKA W SIEDLISKU LUB ZDOLNY DO AKUMULOWANIA SUBSTANCJI TOKSYCZNEJ FRAGMENTACJA PLECHY
Porosty
Liszajec
LeprariaZobacz na mapie
Porost posiadający plechę proszkowatą. W Polsce występują 24 gatunki liszajców trudne między sobą do rozpoznania. Osobniki mogą się między sobą różnić kolorem plech, mogącym się wahać od ziolononiebieskiego do szarnoniebieskiego. Gatunek szeroko rozprzestrzeniony, występuje na wszystkich kontynentach oprócz Antarktydy. Polsce pospolity na terenie całego kraju. Rośnie głównie na korze drzew, zarówno liściastych, jak i iglastych, czasami również na drewnie, mszakach, na skałach lub na glebie. Najczęściej występuje na korze u podstawy pni żywych i martwych drzew.
Liszajec
LeprariaZobacz na mapie
Porost posiadający plechę proszkowatą. W Polsce występują 24 gatunki liszajców trudne między sobą do rozpoznania. Osobniki mogą się między sobą różnić kolorem plech, mogącym się wahać od ziolononiebieskiego do szarnoniebieskiego. Gatunek szeroko rozprzestrzeniony, występuje na wszystkich kontynentach oprócz Antarktydy. Polsce pospolity na terenie całego kraju. Rośnie głównie na korze drzew, zarówno liściastych, jak i iglastych, czasami również na drewnie, mszakach, na skałach lub na glebie. Najczęściej występuje na korze u podstawy pni żywych i martwych drzew.
Żółtlica
FlavoparmeliaZobacz na mapie
Rodzaj grzybów z rodziny tarczownicowatych (Parmeliaceae). Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do grupy porostów. W Polsce występuje tylko jeden gatunek. Żółtlica ma plechę listkowatą o barwie żółtozielonej, żółtawej lub szarozielona. Plecha jest pofałdowana i pomarszczona. Najczęściej porasta korzę drzew.
Żółtlica
FlavoparmeliaZobacz na mapie
Rodzaj grzybów z rodziny tarczownicowatych (Parmeliaceae). Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do grupy porostów. W Polsce występuje tylko jeden gatunek. Żółtlica ma plechę listkowatą o barwie żółtozielonej, żółtawej lub szarozielona. Plecha jest pofałdowana i pomarszczona. Najczęściej porasta korzę drzew.
Żółtlica
FlavoparmeliaZobacz na mapie
Rodzaj grzybów z rodziny tarczownicowatych (Parmeliaceae). Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do grupy porostów. W Polsce występuje tylko jeden gatunek. Żółtlica ma plechę listkowatą o barwie żółtozielonej, żółtawej lub szarozielona. Plecha jest pofałdowana i pomarszczona. Najczęściej porasta korzę drzew.
Pustułka pęcherzykowata
Hypogymnia physodesZobacz na mapie
Jest silnie podzielona na odcinki różnych grubości. Jej plecha przybiera kolory od zielonych do szarozielonkawych. Jest szeroko rozprzestrzeniona na okołobiegunowych obszarach półkuli północnej, ale występuje również na obszarach o ciepłym klimacie, zanotowano jej występowanie również w Republice Południowej Afryki oraz na kilku wyspach na półkuli południowej. W Polsce jest bardzo pospolita. Siedliskiem pustułki pęcherzykowatej jest głównie kora drzew iglastych i liściastych. Czasami występuje na drewnie, słomianych dachach, wyjątkowo można ją spotkać na ziemi i podłożu skalnym. Badania wykazały, że związki i wyciągi z pustułki pęcherzykowatej wykazują wielokierunkowe właściwości biologiczne, między innymi: przeciwdrobnoustrojowe, antyoksydacyjne, cytotoksyczne wobec komórek nowotworowych. Ponadto porost ten jest często wykorzystywany w badaniach bioindykacyjnych i biomonitoringowych na potrzeby oceny stanu środowiska, w tym zanieczyszczenia powietrza m.in. metalami ciężkimi.
Złotlinka jaskrawa
Vulpicida pinastriZobacz na mapie
Złotlinka jaskrawa ma listkowatą, jaskrawożółtą, żółtą lub zielonożółtą, niewielką plechę. Rośnie na korze drzew iglastych i liściastych. Porost zalicza się do silnie trujących. Złotlinka jaskrawa jest szeroko rozprzestrzeniona na całej półkuli północnej. Na półkuli południowej stwierdzono występowanie tylko w Argentynie i na Nowej Zelandii. W Polsce występuje na obszarze całego kraju. W górach i w zachodniej części kraju jest dość częsty, na pozostałym obszarze występuje w rozproszeniu. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Porost ten rośnie na korze drzew, głównie liściastych, czasami także na borówkach i na dębiku ośmiopłatkowym. Na roślinach iglastych obserwowano jego występowanie na jałowcu i kosodrzewinie. Na drewnie występuje rzadko, na skałach tylko wyjątkowo.
Żółtlica chropowata
Zobacz na mapieLorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nulla vitae libero imperdiet, tristique risus vitae, porttitor magna. Mauris at lacus nec lorem fringilla mollis quis vitae nulla. Sed lobortis turpis at nisl auctor vehicula. Nunc a nulla risus. Nam interdum lacinia ligula, sit amet consequat eros ultrices id. Ut id turpis erat. Vestibulum egestas, lectus sed placerat luctus, nisi arcu euismod quam, et gravida nunc purus id lorem. Nunc nunc risus, ultrices et venenatis in, pretium nec felis. Sed ut nisi at dolor ultrices sollicitudin. In auctor ac odio sit amet finibus.
Złotorost ścienny
Xanthoria parietinaZobacz na mapie
Porost ten ma dużą, rozetkowatą plechę, luźno przylegającą do podłoża. Ma charakterystyczne owocniki. Porasta drzewa iglaste, skały i beton. Zwykle przybiera barwę żółtą lub pomarańczową. W miejscach zacienionych przyjmuje barwę zielonkawą. Gatunek ten jest szeroko rozprzestrzeniony; występuje na wszystkich kontynentach oprócz Antarktydy. W Polsce jest pospolity na terenie całego kraju. Rośnie na korze i drewnie drzew i krzewów, zarówno liściastych, jak i iglastych (rzadziej), a także na skałach wapiennych, betonie i na słomianych dachach. Swoje szerokie rozprzestrzenienie złotorost ścienny zawdzięcza dużej odporności na zanieczyszczenia. Jest w dużym stopniu odporny również na metale ciężkie, z tego też powodu znalazł zastosowanie w biomonitoringu. Jest gatunkiem azotolubnym, z tego też powodu często występuje na obszarach zaludnionych i rolniczych, o dużym stopniu eutrofizacji.
Obrostnica rzęskowata
Anaptychia ciliarisZobacz na mapie
Plecha obrostnicy rzęsowatej jest listkowata, czasem o odcinkach wzniesionych i wtedy prawie krzaczkowata. Plecha jest szara, czasem brunatniejąca. Gatunek ten rośnie na korze drzew liściastych, głównie na przydrożnych topolach, wierzbach, klonach, lipach i jesionach. Porost jest obecnie rzadki, wrażliwy na zanieczyszczenia, na większości obszaru Polski ginący. Jedynie na Warmii i Mazurach gatunek ten występuje jeszcze dość często i zwykle pokrywa pnie drzew na znacznej powierzchni.
Chrobotek szydlasty
Cladonia coniocraeaZobacz na mapie
Gatunek szeroko rozprzestrzeniony; występuje na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Antarktydy. W Polsce występuje pospolicie na terenie całego kraju. Można go spotkać zarówno w lasach liściastych, jak i mieszanych i iglastych, także na terenach bezleśnych, czasami na słomianych dachach i drewnianych płotach. Rośnie na próchniejącym drewnie; na pniakach, u podstawy pni drzew, czasami także na próchnicznej i piaszczystej ziemi wśród mchów. Występuje zarówno w siedliskach wilgotnych, jak i suchych
Pustułka pęcherzykowata
Hypogymnia physodesZobacz na mapie
Jest silnie podzielona na odcinki różnych grubości. Jej plecha przybiera kolory od zielonych do szarozielonkawych. Jest szeroko rozprzestrzeniona na okołobiegunowych obszarach półkuli północnej, ale występuje również na obszarach o ciepłym klimacie, zanotowano jej występowanie również w Republice Południowej Afryki oraz na kilku wyspach na półkuli południowej. W Polsce jest bardzo pospolita. Siedliskiem pustułki pęcherzykowatej jest głównie kora drzew iglastych i liściastych. Czasami występuje na drewnie, słomianych dachach, wyjątkowo można ją spotkać na ziemi i podłożu skalnym. Badania wykazały, że związki i wyciągi z pustułki pęcherzykowatej wykazują wielokierunkowe właściwości biologiczne, między innymi: przeciwdrobnoustrojowe, antyoksydacyjne, cytotoksyczne wobec komórek nowotworowych. Ponadto porost ten jest często wykorzystywany w badaniach bioindykacyjnych i biomonitoringowych na potrzeby oceny stanu środowiska, w tym zanieczyszczenia powietrza m.in. metalami ciężkimi.
Chrobotek gwiazdowaty
Cladonia uncialisZobacz na mapie
Występuje na wszystkich kontynentach świata z wyjątkiem Antarktydy oraz na wielu wyspach. Szczególnie częsty jest na półkuli północnej, tutaj występuje również w Arktyce. W Polsce jest pospolity na terenie całego kraju. Rośnie na próchnicznej lub piaszczystej glebie, głównie w lasach szpilkowych, na wrzosowiskach, wydmach, przydrożach.
Tarczownica bruzdkowata
Parmelia sulcata TaylorZobacz na mapie
Plecha tego porostu jest listkowata, rozetkowata lub nieregularna. Osiąga średnicę do 20 cm i znajdują się w niej glony protokokkoidalne. Brzeg plechy jest dość gruby. Plecha ma barwę popielatą lub szaroniebieskawą. Tarczownica bruzdkowana jest szeroko rozprzestrzeniona na całym świecie. Poza Antarktydą występuje na wszystkich kontynentach, zarówno na obszarach o klimacie zimnym i umiarkowanym, jak i na obszarach o klimacie tropikalnym. Występuje w lasach różnego typu, ale czasami także poza lasami. Rozwija się głównie na korze drzew liściastych i iglastych, czasami także na butwiejącym drewnie i słomianych dachach. W Polsce występuje pospolicie na terenie całego kraju. Tarczownica bruzdkowana ma zastosowanie w medycynie ludowej i w kuchni. W średniowiecznej praktyce lekarskiej, później zaś w medycynie ludowej, używano jej w leczeniu chorób układu oddechowego i urazów kości czaszki. W Kanadzie jest uważana za porost jadalny.
Złotorost ścienny
Xanthoria parietinaZobacz na mapie
Porost ten ma dużą, rozetkowatą plechę, luźno przylegającą do podłoża. Ma charakterystyczne owocniki. Porasta drzewa iglaste, skały i beton. Zwykle przybiera barwę żółtą lub pomarańczową. W miejscach zacienionych przyjmuje barwę zielonkawą. Gatunek ten jest szeroko rozprzestrzeniony; występuje na wszystkich kontynentach oprócz Antarktydy. W Polsce jest pospolity na terenie całego kraju. Rośnie na korze i drewnie drzew i krzewów, zarówno liściastych, jak i iglastych (rzadziej), a także na skałach wapiennych, betonie i na słomianych dachach. Swoje szerokie rozprzestrzenienie złotorost ścienny zawdzięcza dużej odporności na zanieczyszczenia. Jest w dużym stopniu odporny również na metale ciężkie, z tego też powodu znalazł zastosowanie w biomonitoringu. Jest gatunkiem azotolubnym, z tego też powodu często występuje na obszarach zaludnionych i rolniczych, o dużym stopniu eutrofizacji.
Złotorost ścienny
Xanthoria parietinaZobacz na mapie
Porost ten ma dużą, rozetkowatą plechę, luźno przylegającą do podłoża. Ma charakterystyczne owocniki. Porasta drzewa iglaste, skały i beton. Zwykle przybiera barwę żółtą lub pomarańczową. W miejscach zacienionych przyjmuje barwę zielonkawą. Gatunek ten jest szeroko rozprzestrzeniony; występuje na wszystkich kontynentach oprócz Antarktydy. W Polsce jest pospolity na terenie całego kraju. Rośnie na korze i drewnie drzew i krzewów, zarówno liściastych, jak i iglastych (rzadziej), a także na skałach wapiennych, betonie i na słomianych dachach. Swoje szerokie rozprzestrzenienie złotorost ścienny zawdzięcza dużej odporności na zanieczyszczenia. Jest w dużym stopniu odporny również na metale ciężkie, z tego też powodu znalazł zastosowanie w biomonitoringu. Jest gatunkiem azotolubnym, z tego też powodu często występuje na obszarach zaludnionych i rolniczych, o dużym stopniu eutrofizacji.
Złotorost ścienny
Xanthoria parietinaZobacz na mapie
Porost ten ma dużą, rozetkowatą plechę, luźno przylegającą do podłoża. Ma charakterystyczne owocniki. Porasta drzewa iglaste, skały i beton. Zwykle przybiera barwę żółtą lub pomarańczową. W miejscach zacienionych przyjmuje barwę zielonkawą. Gatunek ten jest szeroko rozprzestrzeniony; występuje na wszystkich kontynentach oprócz Antarktydy. W Polsce jest pospolity na terenie całego kraju. Rośnie na korze i drewnie drzew i krzewów, zarówno liściastych, jak i iglastych (rzadziej), a także na skałach wapiennych, betonie i na słomianych dachach. Swoje szerokie rozprzestrzenienie złotorost ścienny zawdzięcza dużej odporności na zanieczyszczenia. Jest w dużym stopniu odporny również na metale ciężkie, z tego też powodu znalazł zastosowanie w biomonitoringu. Jest gatunkiem azotolubnym, z tego też powodu często występuje na obszarach zaludnionych i rolniczych, o dużym stopniu eutrofizacji.
Złotorost ścienny
Xanthoria parietinaZobacz na mapie
Porost ten ma dużą, rozetkowatą plechę, luźno przylegającą do podłoża. Ma charakterystyczne owocniki. Porasta drzewa iglaste, skały i beton. Zwykle przybiera barwę żółtą lub pomarańczową. W miejscach zacienionych przyjmuje barwę zielonkawą. Gatunek ten jest szeroko rozprzestrzeniony; występuje na wszystkich kontynentach oprócz Antarktydy. W Polsce jest pospolity na terenie całego kraju. Rośnie na korze i drewnie drzew i krzewów, zarówno liściastych, jak i iglastych (rzadziej), a także na skałach wapiennych, betonie i na słomianych dachach. Swoje szerokie rozprzestrzenienie złotorost ścienny zawdzięcza dużej odporności na zanieczyszczenia. Jest w dużym stopniu odporny również na metale ciężkie, z tego też powodu znalazł zastosowanie w biomonitoringu. Jest gatunkiem azotolubnym, z tego też powodu często występuje na obszarach zaludnionych i rolniczych, o dużym stopniu eutrofizacji.
Złotorost ścienny
Xanthoria parietinaZobacz na mapie
Porost ten ma dużą, rozetkowatą plechę, luźno przylegającą do podłoża. Ma charakterystyczne owocniki. Porasta drzewa iglaste, skały i beton. Zwykle przybiera barwę żółtą lub pomarańczową. W miejscach zacienionych przyjmuje barwę zielonkawą. Gatunek ten jest szeroko rozprzestrzeniony; występuje na wszystkich kontynentach oprócz Antarktydy. W Polsce jest pospolity na terenie całego kraju. Rośnie na korze i drewnie drzew i krzewów, zarówno liściastych, jak i iglastych (rzadziej), a także na skałach wapiennych, betonie i na słomianych dachach. Swoje szerokie rozprzestrzenienie złotorost ścienny zawdzięcza dużej odporności na zanieczyszczenia. Jest w dużym stopniu odporny również na metale ciężkie, z tego też powodu znalazł zastosowanie w biomonitoringu. Jest gatunkiem azotolubnym, z tego też powodu często występuje na obszarach zaludnionych i rolniczych, o dużym stopniu eutrofizacji.
Złotorost ścienny
Xanthoria parietinaZobacz na mapie
Porost ten ma dużą, rozetkowatą plechę, luźno przylegającą do podłoża. Ma charakterystyczne owocniki. Porasta drzewa iglaste, skały i beton. Zwykle przybiera barwę żółtą lub pomarańczową. W miejscach zacienionych przyjmuje barwę zielonkawą. Gatunek ten jest szeroko rozprzestrzeniony; występuje na wszystkich kontynentach oprócz Antarktydy. W Polsce jest pospolity na terenie całego kraju. Rośnie na korze i drewnie drzew i krzewów, zarówno liściastych, jak i iglastych (rzadziej), a także na skałach wapiennych, betonie i na słomianych dachach. Swoje szerokie rozprzestrzenienie złotorost ścienny zawdzięcza dużej odporności na zanieczyszczenia. Jest w dużym stopniu odporny również na metale ciężkie, z tego też powodu znalazł zastosowanie w biomonitoringu. Jest gatunkiem azotolubnym, z tego też powodu często występuje na obszarach zaludnionych i rolniczych, o dużym stopniu eutrofizacji.
Pustułka pęcherzykowata
Hypogymnia physodesZobacz na mapie
Jest silnie podzielona na odcinki różnych grubości. Jej plecha przybiera kolory od zielonych do szarozielonkawych. Jest szeroko rozprzestrzeniona na okołobiegunowych obszarach półkuli północnej, ale występuje również na obszarach o ciepłym klimacie, zanotowano jej występowanie również w Republice Południowej Afryki oraz na kilku wyspach na półkuli południowej. W Polsce jest bardzo pospolita. Siedliskiem pustułki pęcherzykowatej jest głównie kora drzew iglastych i liściastych. Czasami występuje na drewnie, słomianych dachach, wyjątkowo można ją spotkać na ziemi i podłożu skalnym. Badania wykazały, że związki i wyciągi z pustułki pęcherzykowatej wykazują wielokierunkowe właściwości biologiczne, między innymi: przeciwdrobnoustrojowe, antyoksydacyjne, cytotoksyczne wobec komórek nowotworowych. Ponadto porost ten jest często wykorzystywany w badaniach bioindykacyjnych i biomonitoringowych na potrzeby oceny stanu środowiska, w tym zanieczyszczenia powietrza m.in. metalami ciężkimi.
Liszajec
LeprariaZobacz na mapie
Porost posiadający plechę proszkowatą. W Polsce występują 24 gatunki liszajców trudne między sobą do rozpoznania. Osobniki mogą się między sobą różnić kolorem plech, mogącym się wahać od ziolononiebieskiego do szarnoniebieskiego. Gatunek szeroko rozprzestrzeniony, występuje na wszystkich kontynentach oprócz Antarktydy. Polsce pospolity na terenie całego kraju. Rośnie głównie na korze drzew, zarówno liściastych, jak i iglastych, czasami również na drewnie, mszakach, na skałach lub na glebie. Najczęściej występuje na korze u podstawy pni żywych i martwych drzew.
Tarczownica bruzdkowata
Parmelia sulcata TaylorZobacz na mapie
Plecha tego porostu jest listkowata, rozetkowata lub nieregularna. Osiąga średnicę do 20 cm i znajdują się w niej glony protokokkoidalne. Brzeg plechy jest dość gruby. Plecha ma barwę popielatą lub szaroniebieskawą. Tarczownica bruzdkowana jest szeroko rozprzestrzeniona na całym świecie. Poza Antarktydą występuje na wszystkich kontynentach, zarówno na obszarach o klimacie zimnym i umiarkowanym, jak i na obszarach o klimacie tropikalnym. Występuje w lasach różnego typu, ale czasami także poza lasami. Rozwija się głównie na korze drzew liściastych i iglastych, czasami także na butwiejącym drewnie i słomianych dachach. W Polsce występuje pospolicie na terenie całego kraju. Tarczownica bruzdkowana ma zastosowanie w medycynie ludowej i w kuchni. W średniowiecznej praktyce lekarskiej, później zaś w medycynie ludowej, używano jej w leczeniu chorób układu oddechowego i urazów kości czaszki. W Kanadzie jest uważana za porost jadalny.
Liszajec
LeprariaZobacz na mapie
Porost posiadający plechę proszkowatą. W Polsce występują 24 gatunki liszajców trudne między sobą do rozpoznania. Osobniki mogą się między sobą różnić kolorem plech, mogącym się wahać od ziolononiebieskiego do szarnoniebieskiego. Gatunek szeroko rozprzestrzeniony, występuje na wszystkich kontynentach oprócz Antarktydy. Polsce pospolity na terenie całego kraju. Rośnie głównie na korze drzew, zarówno liściastych, jak i iglastych, czasami również na drewnie, mszakach, na skałach lub na glebie. Najczęściej występuje na korze u podstawy pni żywych i martwych drzew.
Liszajec
LeprariaZobacz na mapie
Porost posiadający plechę proszkowatą. W Polsce występują 24 gatunki liszajców trudne między sobą do rozpoznania. Osobniki mogą się między sobą różnić kolorem plech, mogącym się wahać od ziolononiebieskiego do szarnoniebieskiego. Gatunek szeroko rozprzestrzeniony, występuje na wszystkich kontynentach oprócz Antarktydy. Polsce pospolity na terenie całego kraju. Rośnie głównie na korze drzew, zarówno liściastych, jak i iglastych, czasami również na drewnie, mszakach, na skałach lub na glebie. Najczęściej występuje na korze u podstawy pni żywych i martwych drzew.
Liszajec
LeprariaZobacz na mapie
Porost posiadający plechę proszkowatą. W Polsce występują 24 gatunki liszajców trudne między sobą do rozpoznania. Osobniki mogą się między sobą różnić kolorem plech, mogącym się wahać od ziolononiebieskiego do szarnoniebieskiego. Gatunek szeroko rozprzestrzeniony, występuje na wszystkich kontynentach oprócz Antarktydy. Polsce pospolity na terenie całego kraju. Rośnie głównie na korze drzew, zarówno liściastych, jak i iglastych, czasami również na drewnie, mszakach, na skałach lub na glebie. Najczęściej występuje na korze u podstawy pni żywych i martwych drzew.
Liszajec
LeprariaZobacz na mapie
Porost posiadający plechę proszkowatą. W Polsce występują 24 gatunki liszajców trudne między sobą do rozpoznania. Osobniki mogą się między sobą różnić kolorem plech, mogącym się wahać od ziolononiebieskiego do szarnoniebieskiego. Gatunek szeroko rozprzestrzeniony, występuje na wszystkich kontynentach oprócz Antarktydy. Polsce pospolity na terenie całego kraju. Rośnie głównie na korze drzew, zarówno liściastych, jak i iglastych, czasami również na drewnie, mszakach, na skałach lub na glebie. Najczęściej występuje na korze u podstawy pni żywych i martwych drzew.
Liszajec
LeprariaZobacz na mapie
Porost posiadający plechę proszkowatą. W Polsce występują 24 gatunki liszajców trudne między sobą do rozpoznania. Osobniki mogą się między sobą różnić kolorem plech, mogącym się wahać od ziolononiebieskiego do szarnoniebieskiego. Gatunek szeroko rozprzestrzeniony, występuje na wszystkich kontynentach oprócz Antarktydy. Polsce pospolity na terenie całego kraju. Rośnie głównie na korze drzew, zarówno liściastych, jak i iglastych, czasami również na drewnie, mszakach, na skałach lub na glebie. Najczęściej występuje na korze u podstawy pni żywych i martwych drzew.
Liszajec
LeprariaZobacz na mapie
Porost posiadający plechę proszkowatą. W Polsce występują 24 gatunki liszajców trudne między sobą do rozpoznania. Osobniki mogą się między sobą różnić kolorem plech, mogącym się wahać od ziolononiebieskiego do szarnoniebieskiego. Gatunek szeroko rozprzestrzeniony, występuje na wszystkich kontynentach oprócz Antarktydy. Polsce pospolity na terenie całego kraju. Rośnie głównie na korze drzew, zarówno liściastych, jak i iglastych, czasami również na drewnie, mszakach, na skałach lub na glebie. Najczęściej występuje na korze u podstawy pni żywych i martwych drzew.
Liszajec
LeprariaZobacz na mapie
Porost posiadający plechę proszkowatą. W Polsce występują 24 gatunki liszajców trudne między sobą do rozpoznania. Osobniki mogą się między sobą różnić kolorem plech, mogącym się wahać od ziolononiebieskiego do szarnoniebieskiego. Gatunek szeroko rozprzestrzeniony, występuje na wszystkich kontynentach oprócz Antarktydy. Polsce pospolity na terenie całego kraju. Rośnie głównie na korze drzew, zarówno liściastych, jak i iglastych, czasami również na drewnie, mszakach, na skałach lub na glebie. Najczęściej występuje na korze u podstawy pni żywych i martwych drzew.
Liszajec
LeprariaZobacz na mapie
Porost posiadający plechę proszkowatą. W Polsce występują 24 gatunki liszajców trudne między sobą do rozpoznania. Osobniki mogą się między sobą różnić kolorem plech, mogącym się wahać od ziolononiebieskiego do szarnoniebieskiego. Gatunek szeroko rozprzestrzeniony, występuje na wszystkich kontynentach oprócz Antarktydy. Polsce pospolity na terenie całego kraju. Rośnie głównie na korze drzew, zarówno liściastych, jak i iglastych, czasami również na drewnie, mszakach, na skałach lub na glebie. Najczęściej występuje na korze u podstawy pni żywych i martwych drzew.
Liszajec
LeprariaZobacz na mapie
Porost posiadający plechę proszkowatą. W Polsce występują 24 gatunki liszajców trudne między sobą do rozpoznania. Osobniki mogą się między sobą różnić kolorem plech, mogącym się wahać od ziolononiebieskiego do szarnoniebieskiego. Gatunek szeroko rozprzestrzeniony, występuje na wszystkich kontynentach oprócz Antarktydy. Polsce pospolity na terenie całego kraju. Rośnie głównie na korze drzew, zarówno liściastych, jak i iglastych, czasami również na drewnie, mszakach, na skałach lub na glebie. Najczęściej występuje na korze u podstawy pni żywych i martwych drzew.
Obrost drobny
Physcia tenellaZobacz na mapie
Plecha tego porostu jest listkowata. Górna powierzchnia plechy ma barwę od białawej przez jasnopopielatą do szarej. Dolna strona plechy ma barwę białawą. Występuje w Ameryce Północnej, Środkowej i Południowej, Arktyce, Europie, Azji i kilku miejscach w Afryce. W Polsce jest pospolity w całym kraju. Główne siedlisko jego występowania to kora drzew liściastych, szczególnie poza zwartymi kompleksami leśnymi (w miejscach bardziej słonecznych). Jest dość wytrzymały na zanieczyszczenia powietrza i spotyka się go nawet w dużych miastach.
Liszajec
LeprariaZobacz na mapie
Porost posiadający plechę proszkowatą. W Polsce występują 24 gatunki liszajców trudne między sobą do rozpoznania. Osobniki mogą się między sobą różnić kolorem plech, mogącym się wahać od ziolononiebieskiego do szarnoniebieskiego. Gatunek szeroko rozprzestrzeniony, występuje na wszystkich kontynentach oprócz Antarktydy. Polsce pospolity na terenie całego kraju. Rośnie głównie na korze drzew, zarówno liściastych, jak i iglastych, czasami również na drewnie, mszakach, na skałach lub na glebie. Najczęściej występuje na korze u podstawy pni żywych i martwych drzew.